طعم نابِ

سلام نمیگفتیم به هم، خیلی اوقات، مثلِ مثلِ مثلاً دو تا گنجشک. هر بار شروع به حرف زدن می کردیم، انگار کنار هم نشستیم و فقط حواسمون جای دیگه س، مثلاً داریم کتاب می خونیم و وسطاش با هم حرف میزدیم. خیلی اوقات این جوری بودیم. با هر کی و هر چی بودیم مهم نبود، نه از کارای هم سوال می کردیم نه دخالتی داشتیم، تا وقتی موافق هم بودیم همین روش رو داشتیم. در این بین چند باری از هم جدا شدیم، با عصبانیت. و دوباره بعد از چند ماه به هم برگشتیم، هر بار متفاوت تر از قبل، اما همچنان، دخالتی تو کارای شخصی هم نداشتیم. 

آخرین بار که جدا شدیم دیگه سراغی از هم نگرفتیم، 

....

 

آیا باید یا...